|
Κοινωνία ηδονής και οδύνης
|
|
Ο γάμος είναι κ ο ι ν ω ν ί α χ α ρ ά ς . Η ηδονή του γάμου δεν είναι απλώς η σαρκική. Κυρίως είναι η εσωτερική ευφροσύνη και αγαλλίασις. Τη γλυκύτητα αυτή παριστά η εκκλησία με το γ λ υ κ ό κ ρ α σ ί , που προσφέρει στους νεονύμφους. Δεν λησμονούν βεβαίως οι χριστιανοί, ότι το κρασί, που ευλόγησε ο Χριστός στην Κανά της Γαλιλαίας, ήταν γλυκύτερο από το άλλο κρασί. Η χαρά, δηλαδή, του Χριστού είναι απείρως γλυκύτερη από οποιαδήποτε άλλη χαρά. Και η γλυκύτητα στο γάμο τότε είναι μεγαλύτερη, όταν στο γάμο είναι καλεσμένος ο Κύριος και τον ευλογή.
Αλλά ο γάμος δεν είναι μόνο κοινωνία ηδονής. Είναι και κ ο ι ν ω ν ί α ο δ ύ ν η ς . Μέσα στο πρόγραμμα της ζωής βρίσκεται και ο πόνος• ο πόνος δεν είναι απλώς μέρος του σχεδίου του Θεού• είναι μέσο, εργαλείο της σωτηρίας μας. Μαζί οι νεόνυμφοι στο ποτήρι της χαράς, αλλά μαζί και στο πικρό ποτήρι της θλίψεως. Άλλο είναι να σηκώνη κανείς το Σταυρό μόνος, και άλλο να τον σηκώνη από κοινού, μαζί με τον πιστό σύντροφό του.
( Απόσπασμα από το βιβλίο «Πως και γιατί ο γάμος» του Αρχιμανδρίτου Δανιήλ Αεράκη)
|
|
|
|
|
|